همکلام با مرد شیمیایی محله تولیددارو | نفس‌هایی که به یاد جبهه به شماره می‌افتند
تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۳۱۸۴۸
همشهری آنلاین-رقیه مرکدی: سلاح‌هایی که در جنگ تحمیلی بعثیان عراق علیه رزمندگان استفاده شد و هنوز قربانیان این جنایت در گوشه و کنار شهرمان دیده می‌شوند. «بهزاد ملک‌پور» از ساکنان محله تولیددارو هم یکی از همین افراد است. جانباز شیمیایی ۳۰درصدی که به مناسبت روز جهانی مبارزه با سلاح‌های میکروبی و شیمیایی مهمانمان شد تا درباره این جنایت بشری بیشتر بدانیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اعزام به جبههدانشآموز بود که موضوع اعزام به جبهه را با خانواده‌اش در میان گذاشت ولی چون سن و سالی نداشت خانواده رضایت نمی‌دادند. در کلاس‌های دفاع شخصی که آن زمان در پایگاه شهید انصاری برگزار می‌شد دوره‌هایی را گذراند و بعد هم به‌عنوان عضو بسیج آموزش رزمی دید. سال ۶۶ لباس مقدس سربازی به تن کرد و عازم جبهه شد و ۱۸ ماه را در منطقه عملیاتی سپری کرد. خاطرات آن دوران را هنوز خوب به یاد دارد: «من در مناطق عملیاتی مختلفی حضور داشتم و آخرین جایی که مجروح شدم سال ۶۷ در منطقه فکه بود. ساعت ۴ـ ۵ صبح عراق حمله سنگینی را شروع کرد. همراه ما لشگر ۳۰۷ امام حسین(ع) هم بود. زمانی که تصمیم به عقب‌نشینی گرفتیم لباس و ماسک پوشیدیم اما دیر شده بود؛ عراق شیمیایی زده بود و آلوده شده بودیم. »
عوارض سلاح‌های شیمیایی چیزی نیست که به این راحتی‌ها درمان شود و دردهای ناشی از آن پس از سال‌ها ماندگار می‌ماند. ملک‌پور هم به دلیل حمله شیمیایی عراق، تا ۴ـ ۵ سال به شدت مشکل پوستی و چشمی داشت. می‌گوید: «پس از درمان‌های اولیه، مدام احساس می‌کردم که یک جسم خارجی در چشمم است و تا چند سال فقط سرفه داشتم تا اینکه یک شب بر اثر تنگی نفس و شدت سرفه به کمک اورژانس به بیمارستان ساسان منتقل و نزدیک یک ماه آنجا بستری شدم. مشکلی که برای ریه‌های ما پیش آمده در هیچ جای دنیا به شکل کامل قابل درمان نیست. بر اثر مواد شیمیایی یکسری گویچه‌ها که در ریه وجود داشته از بین رفته و دیگر قابل ترمیم نیست. ما شیمیایی‌ها اگر حالمان هم خوب باشد ولی هنوز بوی سیگار و اسپند را نمی‌توانیم تحمل کنیم و توقع داریم قوانین منع مصرف سیگار در اماکن عمومی رعایت شود. »
داستان زندگی جانبازان حکایت غریبی است. اصلاً انگار همه زندگی‌شان با از خودگذشتگی گره خورده است. روزگاری برای حفظ دین و خاک و ناموس از جانشان گذشتند و حالا برای آرامش و آسایش خانواده سکوت می‌کنند. مرد شیمیایی هم‌محله‌ای در لا به لای سخنانش بارها تأکید می‌کند که هیچ توقعی از مردم و مسئولان ندارد، نه تنها انتظار کمک خاصی از کسی ندارد بلکه حتی نمی‌خواهد بار سنگین دردهایش به دوش کسی بیفتد. ادامه می‌دهد: «نمی‌خواهم مزاحمتی برای خانواده‌ام داشته باشم؛ شب‌ها با اسپری ریه‌هایم را آرام می‌کنم و گاهی برای اینکه کسی ناراحت و نگران نشود برای سرفه‌هایم خانه را ترک می‌کنم اما گاهی وقت‌ها که حالم خیلی بد می‌شود زحمتم به دوش خانواده می‌افتد و وقت و بی‌وقت مرا به بیمارستان منتقل می‌کنند. »
اما اگر شبی سرفه‌های پیاپی گریبان جانبازان شیمیایی ساکن منطقه را بگیرد آیا درمانگاهی هست تا بتواند به شکل ویژه در خدمت آنها باشد؟ بهزاد ملک‌پور پاسخ این سؤال را می‌دهد: «متأسفانه به علت نبود امکانات درمانی برای شیمیایی‌ها در منطقه رفت و آمد به مراکز درمانی وسط شهر مشکلات عدیده‌ای همراه دارد. برای گرفتن نسخه هم باید به یکسری داروخانه‌های خاص برویم. در شادآباد یک داروخانه وجود دارد که بیشتر داروهایمان را دارد ولی خیلی از داروها تحت پوشش بیمه نیست. » نکته دیگری که برای برخی از جانبازان شیمیایی مشکل‌ساز می‌شود این است که باید اول بروند دارو را تهیه و بعد نامه گرفته و پول آن را از بیمه تکمیلی دریافت کنند. البته خیلی وقت‌ها هم ترجیح می‌دهند قید پول دارو را بزنند تا اینکه با این وضع ریه وسط شهر بروند و نامه‌ای برای دریافت هزینه‌هایشان دریافت کنند.
درخواست‌های کوچکبا چند تن از جانبازان شیمیایی ساکن منطقه درباره خواسته‌هایشان از مردم و مسئولان سؤال کردیم ولی خواسته‌های آنها نه از مردم و مسئولان بلکه بیشتر از جوامع بین‌المللی برای معدوم کردن سلاح‌های شیمیایی جهان و مجازات تولیدکنندگان آن بود. انتظار آنها از مردم و مسئولان منطقه ما آنقدر اندک بود که قابل اجرا باشد:
گاهی در اماکن عمومی شاهد استعمال سیگار هستیم. دود سیگار برای شیمیایی‌ها مثل سم است، لطفاً رعایت کنید.
جوانان راه درست را پیش بگیرند و خودشان را گرفتار سیگار و موادمخدر نکنند.
قسمتی از بیمارستان‌های منطقه را برای درمان و استفاده بیمارانی شیمیایی تجهیز کنید.
اردوگاه‌هایی در هوای پاکیزه و خارج از شهر را به ما اختصاص بدهید.
امکاناتی برای رفاه خانواده جانبازانی که توانایی مالی خوبی ندارند فراهم کنید. لطفاً خدمات در شان آنها باشد.
شرایطی فراهم شود تا مردانی که سال‌ها برای مملکتشان جنگیده‌اند مجبور نشوند دست نیاز به سوی کسانی دراز کنند که حتی بوی باروت و جنگ را نمی‌شناسند.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۸ در تاریخ ۱۳۹۳/۰۴/۰۸
کد خبر 788166منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مردم و مسئولان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۳۱۸۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فعالان حوزه خانواده در«جامعه پردازخانواده» به یکدیگرمعرفی می‌شوند
به گزارش خبرگزاری مهر، نشست هم اندیشی فعالان حوزه خانواده منطقه ١٠ با عنوان «جامعه پرداز خانواده» با هدف شناسایی، معارفه و هم افزایی فعالان مساله محور حوزه خانواده روز سه شنبه ۱۱ اردیبهشت در فرهنگسرای عطار نیشابوری برگزار می‌شود.
در ابتدای این نشست هم اندیشی خدیجه مهدی پور مدیر فرهنگی هنری منطقه ۱۰ و رییس فرهنگسرای عطار نیشابوری گفت: یک تیم ۱۵ نفره، متشکل از کارشناسان فرهنگی هنری ماه هاست در حال شناسایی، ارزیابی و ارتباط گیری با کنشگران فعال حوزه خانواده در منطقه ۱۰ می‌باشند تا بتوانند در رویدادی مساله محور بر اساس بوم این منطقه، فعالین و نوع فعالیتشان را با هم به اشتراک بگذارند. موضوع خانواده از جمله موضوعاتی است که در همه سازمان‌ها و نهادها به عنوان یک رویکرد و از دغدغه‌های اصلی دلسوزان و صاحب نظران فرهنگی و اجتماعی است و این مدیریت هم از این قاعده مستثنی نیست.
وی افزود: کنشگران و فعالان حوزه خانواده در این رویداد در محورهای ازدواج، هویت زن، جمعیت، فرزند پروری و طلاق، شناسایی و جهت هم افزایی و حیات مجموعه‌های خود به یکدیگر معرفی خواهند شد تا بتوانند عملیات‌های مشترک تعریف و به حل مسائل خانواده‌های محورهای یاد شده کمک کنند.
مهدی پور در ادامه این نشست گفت: مراکز فعال در حوزه سبک زندگی، مبلغین و گروه‌های تبلیغی، مجموعه‌های علمی و پژوهش محور، مؤسسات، مراکز مشاوره، مساجد و هیأت مذهبی فعال در حوزه‌های اجتماعی، خیریه‌ها، گروه‌های جهادی، گروه‌ها و کانال‌های مجازی، کنشگران و اساتید برجسته و به نام حوزه خانواده می‌توانند در این رویداد شرکت کنند و ان شاالله با هم افزایی بتوانیم اقدامات موثری در مقابله با آسیب‌های اجتماعی حوزه خانواده در منطقه ۱۰ و شهر تهران انجام دهیم.
نشست مذکور روز سه شنبه ۱۱ اردیبهشت از ساعت ۱۴:۳۰ در فرهنگسرای عطار نیشابوری واقع در میدان بریانک، خیابان شهید دعوتی، انتهای خیابان شهید امیر قلی برگزار می‌شود.
کد خبر 6091143
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»